Parač to jeden ze szczytów Magury Orawskiej. Oferuje leśną głuszę i święty spokój. Naprawdę! Możesz pół dnia przeleżeć na środku ścieżki pod szlakowskazem i nikt Ci nie każe się przesunąć!
Magura Orawska i słowackie Beskidy
Trudno połapać się czasem w geograficznych podziałach pasm górskich. Każdy z krajów – Polska, Czechy i Słowacja – stosuje inny podział Beskidów i tym samym wprowadza wiele nazw klasyfikujących rejony. Magura Orawska to część Beskidów Zachodnich (choć zdaje się, dla Słowaków są to Beskidy Średnie).
W jej sąsiedztwie znajdują się Mała Fatra oraz Beskidy Kysuckie. A z notatek ekspertów, czyli Wincentego Pola, wynika, że ważniejsze jest to, że jest stamtąd całkiem niedaleko w Tatry: “Podobnie, jak lesiste przedgórza Spiżskiej Magury, przylegają na Spiżu do skalistej ściany Tatrów, przedgórzem lesistem do głównej osi tej alpejskiej krainy” [„Dzieła Wincentego Pola wierszem i prozą”, Lwów 1875]. Nic od XIX wieku się nie zmieniło. Do tej pory z Minčola (1393 m) lub Kubińskiej Holi (1346 m) – najwyższych szczytów Magury Orawskiej – m.in. można podziwiać zachodnią część Tatr.
Parač
Parač (1325 m) to trzeci co do wysokości szczyt Magury Orawskiej. Prowadzi na niego niebieski szlak (m.in. z Hoľi nad Klobučnou, z której wyszliśmy). Wikipedia wskazuje, że nazwa oznacza ‘miejsce wypalone w lesie’ i prawdopodobnie pochodzi z okresu przybycia wołoskich pasterzy w Karpaty Zachodnie. Jak wiadomo, było to dawno temu i aktualnie Parač w żaden sposób nie przypomina wypalonego miejsca. Jest porośnięty lasem. I paprociami, w których w zasadzie można się nawet zgubić.
Właśnie te paprocie, przez które trzeba się trochę przedzierać, wskazują, że niebieski szlak przebiegający przez Parač nie jest zbyt popularny. A co to oznacza? Idealne miejsce na wycieczkę w słoneczny, wakacyjny weekend. Na Paraču nie spotkaliśmy ani jednego człowieka. No, powodów takiego stanu rzeczy może być kilka. Mało znany rejon, strome podejście, brak możliwości zrobienia sensownej pętli albo po prostu widok na krzaki.
Ale, ale! Te wszystkie kryteria (a ostatnie najbardziej!) sprawiły, że Parač okazał się świetnym szczytem dla koneserów. Mógłby też znaleźć się w nieformalnej Koronie Gór Niekoniecznie Porywających. Ciężko tylko o przybicie jakiejkolwiek pieczątki, bo nie ma nawet budki z piwem i pomidorową (co może być jedyną wadą tego miejsca).
Żeby nie było…
…że tak mało pochodziliśmy, to pokręciliśmy się jeszcze trochę po lasach i halach przy Orawskiej Leśnej. I zdobyliśmy Surovy Wierch (1057 m). Poza tym, no dobra, leniwie chłonęliśmy ciekawe widoki, ciesząc się beskidzką bezludnością.
